Rustige CSW?
Het was uitermate prettig om maar een stuk of vijf vrouwen vóór ons te hebben in de rij bij de registratie op zondag. Terwijl we toch pas na half tien aansloten. Al waren het er wel iets meer geworden voor we uiteindelijk aan de beurt waren, ruimschoots voor elven liepen we alweer door een zonnig, maar erg fris Manhattan – erg fijn voor mijn griephoofd. Nu we de eerste CSW-dag achter de rug hebben beginnen meer eerste impressies in te dalen. Het lijkt er op dat het, in ieder geval qua NGO-aanwezigheid, erg rustig is. Veel rustiger dan in 2010 en 2008 – mijn voorgaande CSW-gangen. Of het ook qua inhoud rustig zal zijn valt te bezien. Er schijnt al weer informeel verder onderhandeld te zijn over de door het Bureau van de CSW opgestelde draft Agreed Conclusions (zie voor de Bureauversie de link een blog of wat geleden).
Hopelijk horen we daar meer over op de lunch bij de Permanente Vertegenwoordiging waarvoor we morgen door minister van Bijsterveldt zijn uitgenodigd. Of anders woensdag bij de eerste (ook laatste?) EU-briefing voor NGO’s.
Rustig was in ieder geval het eerste LBTI-event vanmiddag in de kapel (!) van het UN Church Centre, georganiseerd door de Zweedse Federatie voor Lesbische, Homoseksuele, Biseksuele en Transgender Rights in samenwerking met ILGA. De grote ruimte was afgeladen vol, maar iedereen luisterde me belangstelling en respect naar de verhalen van de spreeksters uit Kenia, Indonesië, Namibië en New Hampshire (VS). Het was zelfs doodstil tijdens het verhaal van de Amerikaanse plattelands transgender schoolverpleegster, die (ook) een griepkeel had. Gezien het thema van deze CSW stond ‘storytelling’ over ervaringen op het platteland centraal. Heel belangrijk, maar even werd de suggestie gewekt dat er nog geen onderzoek is gedaan en geen meer omvattende boeken zijn gepubliceerd.
Toen kon ik het niet laten te wijzen op het prachtige boek Urgency Required. Gay and Lesbian Rights are Human Rights (redactie André Hielkema en Ireen Dubel) dat Hivos in 2009 publiceerde. En laat dit nu in zijn geheel (en gratis) in PDF op de Hivos-website staan! Er was alvast veel belangstelling voor de link. In de discussie was verder veel aandacht voor de wijze waarop LBT’s spiritualiteit een plek in hun leven geven en over hoe vanuit kerken en religieuze gemeenschappen de mensenrechten van LBT’s bevorderd kunnen worden. Dat de bijeenkomst zo rustig verliep schept goede hoop voor de volgende LBT-side events: morgen die van het COC en partners en woensdag die van de Nederlandse regering. Die zaten ‘m namelijk toch wel even te knijpen. We zullen het minister van Bijsterveldt morgen vertellen, want tot onze grote verbazing was er geen spoor van haar adjudanten te bekennen.
Leontine Bijleveld
die zich voor deze gelegenheid ' out' als een lesbo van het Friese platteland
Comments