Blog van Marije Cornelissen, VN Vrouwenvertegenwoordiger 2017.
Het is mijn eerste keer in New York, mijn eerste ervaring met een VN conferentie. Ik kijk mijn ogen uit op straat. Het is echt waar dat Amerikanen 's ochtends allemaal met een gigantische Starbucksbeker rondlopen, dat vrouwen platte schoenen aan hebben onderweg naar werk en dat het gros van de mannen een baseballpetje op heeft. Ik kijk nog meer mijn ogen uit in en rond het VN gebouw. Vrouwen van over de hele wereld hebben zich hier verzameld, op hun mooist gekleed. Als Nederlanders steken we heel saai af bij de prachtige Oosterse sari's en de kleurrijke Afrikaanse hoofdtooien.
De CSW bestaat uit twee werelden; enerzijds de wereld van de
diplomaten die onderhandelen over een gezamenlijke verklaring, en anderzijds de
wereld van de maatschappelijke organisaties die elkaar ontmoeten bij honderden
side events. De link daartussen wordt gevormd door organisaties als WO=MEN en
Atria die de diplomaten voeden met de zorgen en ideeën van de maatschappelijke
organisaties.
Ondanks dat het de eerste keer is, komt het diplomatieke
proces me bekend voor. Uiteindelijk draait alles om taal, en om de waarde die
aan woorden wordt gehecht. In het Europees Parlement heb ik vaak onderhandeld
over teksten, waarbij we uren over een paar woorden ruzieden. Vooral als het
over de Balkan ging. Noem je Kosovo een 'country' of een 'beneficiary'? Noem je
de Albanezen in Macedonie een 'minority' of een 'non-majority'? Noem je
Macedonië 'Macedonia' of 'The Former Yugoslav Republic of Macedonia'?
De CSW heeft zijn eigen woorden waar de meningsverschillen zich op concentreren. Gebruik je 'family' of 'families'? Met family wordt een
familie bedoeld met een vader, moeder en 1,8 kinderen. Conservatieve landen en
het Vaticaan willen uiteraard graag dat dat de definitie van familie blijft.
Met 'families' worden allerlei vormen van familie bedoeld; eenoudergezinnen,
grootoudergezinnen, vader/moeder gezinnen, gezinnen met ouders van gelijk
geslacht, enzovoort. Progressieve landen pleiten voor deze definitie.
Een ander belangrijk punt is of expliciet 'women's human
rights' genoemd worden. Conservatieve landen willen liever niet dat er zo
duidelijk wordt gezegd dat vrouwenrechten en gendergelijkheid mensenrechten
zijn. Ze zien het liever als sociaal beleid, economisch beleid; zelf door regeringen
in te vullen beleid. Mensenrechten ontstijgen dat, dat zijn onvervreemdbare rechten
die iedere vrouw toekomen omdat ze mens is.
Vaak klinkt de tekst van de conservatieven op zich niet
slecht, als je niet weet welke wereld erachter zit. 'Taking into account
different national realities' klinkt op zich niet slecht. Het is belangrijk om
de nationale en culturele context in de gaten te houden in projecten om
vrouwenrechten en gendergelijkheid te bevorderen, anders zal het niet lukken.
Maar dat bedoelen ze niet. Realities betekent voor hen dat landen zelf mogen
bedenken of sommige vrouwenrechten al dan niet relevant zijn in hun realiteit.
De ruzie over een paar woorden zorgen er soms voor dat
politiek en diplomatie onbegrijpelijk zijn voor buitenstaanders, en soms zelfs
nergens over lijken te gaan. Maar taal telt. Er zit een wereld achter woorden.
Woorden zetten een norm, die bepaalt wie binnen en buiten de norm vallen. Zijn
landen die religie en cultuur laten prevaleren boven vrouwenrechten de norm?
Dan hoeven zij dus geen fundamentele veranderingen door te voeren. Of zijn
vrouwenrechten mensenrechten, onvervreemdbaar, en zijn landen die deze rechten
niet respecteren buitenbeentjes die beter hun best moeten gaan doen om aan een
wereldwijde norm te voldoen? Het diplomatieke gevecht in New York lijkt soms
weinig van doen te hebben met het echte leven, maar niets is minder waar.
Comments