Tijdens de virtuele CSW68 Kennissessie op 6 februari 2024 vertelde Bram Hodes over de ervaring van Single SuperMom met gender en armoede in Nederland. In deze blog vertelt hij meer over het ontstaan van de organisatie, hun werk en waarom ze dit jaar naar de CSW gaan.
Single SuperMom is in 2008 kleinschalig begonnen in de woonkamer van de oprichtster Isra Lee als een manier voor haar om hulp te vinden bij haar alleenstaand moederschap. Toen Isra alleen kwam te staan voor de opvoeding van haar zoon Floris merkte ze al gauw dat de Nederlandse samenleving niet is ingericht voor alleenstaande moeders. Zo was alleen al het combineren van de noodzaak om geld te verdienen voor onderdak en eten met haar verantwoordelijkheden als moeder een onmogelijke opgave. Ook merkte ze dat hulpprogramma's die haar hierbij zouden moeten helpen geen rekening hielden met haar specifieke situatie. Zo hebben hulpprogramma's voor arbeidsparticipatie bijvoorbeeld geen kinderopvang beschikbaar, waardoor je als alleenstaande moeder kinderopvang moet regelen om aan werk te komen, terwijl je werk nodig hebt om kinderopvang te betalen en zelfs om kinderopvangtoeslag te ontvangen.
Lotgenoten
Door deze ervaringen uit eerste hand weet Isra ontzettend goed waar alleenstaande moeders moeite mee hebben, en waar ze behoefte aan hebben. Zij had namelijk dezelfde behoeftes zoals een behoefte aan ondersteuning bij het dragen van haar zorgtaken en bijvoorbeeld contact met lotgenoten. In plaats van te wachten op een prins op het witte paard nam Isra het touw in eigen handen, en begon ze in haar woonkamer af te spreken met andere alleenstaande moeders. Zo konden ze elkaar helpen, door bijvoorbeeld op elkaars kinderen te passen als iemand een sollicitatiegesprek had, en door gewoon met begrip en herkenning naar elkaar te luisteren.
Durven Doen!
Langzaam aan groeide Single SuperMom uit tot het grootste landelijke netwerk dat zich bezighoudt met alleenstaande ouders, en in 2018 werd onze methodiek in samenwerking met het ministerie SZW (sociale zaken en werkgelegenheid) geformaliseerd tot een empowerment-training genaamd Durven Doen!. In deze training richten wij ons nog steeds op de kern-elementen van het ondersteunen van zelfredzaamheid bij alleenstaande moeders, het faciliteren van lotgenotencontact. Sinds 2021 hebben wij ook een formelere methode om de verdeling van zorgtaken dragelijker te maken tussen (ex-)partners onderling genaamd Balansja, die een gesprek over een betere balans daarin tussen (ex-)partners op gang brengt.
Op naar de CSW
Doordat wij ons als organisatie sinds 2008 al bezig houden met de zelfredzaamheid van alleenstaande moeders en dit meestal ook noodzakelijk inhoudt dat deze alleenstaande moeders eerst financieel onafhankelijk moeten worden hebben wij besloten om in maart naar New York af te reizen voor de 68ste CSW. Tijdens de CSW willen wij zo veel mogelijk aankaarten dat alleenstaande moeders vaak een vergeten groep zijn binnen internationaal beleid in het algemeen, en helaas ook nog te vaak binnen gesprekken over vrouwenemancipatie wereldwijd specifiek. Zeker in de context van financiële structuren is het belangrijk om extra aandacht te geven aan alleenstaande moeders wereldwijd, die vaak het zwaarst geraakt worden door financiële ongelijkheid tussen mannen en vrouwen.
Van hieruit willen we dan ook aanbevelen om meer beleidskaders te creëren die specifiek gericht zijn op het bevorderen van de emancipatie van alleenstaande moeders, zodat organisaties over de hele wereld zoals de onze ook meer politieke slagkracht hebben om dit te bewerkstelligen.
Prioriteiten
Het is belangrijk dat er aandacht komt voor alleenstaande moeders als een groep met hoog risico op armoede. En dan niet alleen voor die constatering an sich, maar vooral aandacht in de zin dat de specifieke situatie en behoeften van alleenstaande moeders moeten worden meegenomen in programma’s en bij instanties gericht op armoedepreventie en armoedebestrijding. Bijvoorbeeld door het aanbieden van kinderopvang als er een aanwezigheidsplicht is om traject voor toeleiding naar werk te volgen.
Het is verder belangrijk dat er gewerkt wordt aan het creëren van vertrouwen van alleenstaande moeders in de overheid, hulpinstanties en andere relevante organisaties. Door ervaring, bijvoorbeeld bij onterechte behandeling en onbegrip bij instanties – denk onder andere aan het toeslagenschandaal waar de overgrote meerderheid van de gedupeerden alleenstaande moeder was, of aan het overmatig en slecht onderbouwd uithuisplaatsen van kinderen door Jeugdzorg - hebben veel alleenstaande moeders er geen vertrouwen meer in dat armoedehulp hen ook daadwerkelijk kan helpen.
Bram Hodes
Single SuperMom
Comments