 |
| Artemis wordt in de VN geïnterviewd door IJslandse pers |
Toegankelijkheid
Maandag ontdekte ik dat de VN echt NIET inclusief is. Je kunt als iemand die met een stok loopt, vanwege de heftige pijn van artritis, niet rekenen op een uit- of ingang van deze ECOSOC zaal die gemakkelijker begaanbaar is. Bij het verlaten van de zaal moest ik stap voor stap alle 92 treden weer op om de zaal te verlaten. En ja, ik heb het gevraagd, maar de uitgang beneden was alleen voor diplomaten. Toch, zo bont als het peperdure Hilton Millennium Hotel op One UN Plaza het maakte, maakt ook de VN het niet. Hier bleek je als mindervalide gewoon niet naar het toilet te kunnen bij de bar. Ik heb de conciërge in de hal van het hotel gevraagd of er geen invalide toilet was. Nee, er was zelfs helemaal geen toilet voor gasten die niet HOTELgasten waren.
Wifi
En dan het UN Church Center: niet alleen nergens een stoel te bekennen, terwijl je staat te wachten om de bijeenkomst van jouw keuze binnen te kunnen gaan, om een van de vaak schaarse stoelen te veroveren, maar ook gedoe met het internet. Voor het zoveelste jaar op rij was de Wifi zo ontoereikend tijdens de bijeenkomst van de onder meer Nederlandse Liberal Women, dat een deel van hun panel in feite niet kon inzoomen voor hun speech en de vragen daarna. Treurig, want ik kan me niet voorstellen dat de VN gebouwen, letterlijk aan de overkant van de weg, geen glasvezel hebben. Uit ervaring dit jaar, maar ook eerder, kan ik jullie verzekeren dat IN de VN gebouwen het Wifi gebruik probleemloos is en we lopen daar maar met zo’n 8.000 NGO afgevaardigden en minstens even zoveel diplomaten rond op de CSW.
TV interview
Op maandagavond werd ik geïnterviewd door de IJslandse televisie, naar aanleiding van mijn vraag aan de Nordic Council over geweld achter de voordeur dat verergerd wordt door economische afhankelijkheid van vrouwen in een relatie. Ik vroeg of een Universeel Basis Inkomen hierin soelaas zou kunnen bieden. De Nordic Council antwoordde dat dit misschien een manier was. En de IJslandse tv wilde dat ik uitlegde hoe ik dat zag. En hoe het met geweld en armoede onder vrouwen in Nederland zit.
NGO briefing op de ambassade
Om 4 uur op dinsdag was ik bij een briefing met de minister en de directeur Emancipatiezaken, Esther van Dijk, samen met andere NGO vertegenwoordigers. Minister Dijkgraaf noemde in zijn speech de kracht van de Nederlandse civil society, de armoede in Nederland, en de problemen met financiële toegang. Hij noemde ook dat we zuinig moeten zijn op de Aarde, want we hebben maar 1 planeet. Verder haalde hij aan dat het heel goed voor Nederland is dat de premier van St. Maarten hier ook namens het koninkrijk spreekt, zodat de wereld ziet dat Nederland meer is dan alleen dat kleine stukje Europa. Verder sprak Dijkgraaf over het feit dat alle aspecten van burgers moeten worden meegenomen in onze reis naar een geëmancipeerd Nederland. Leeftijd, gezondheid, ‘anders zijn’ spelen allemaal mee, en door de emancipatiedoelen komen deze andere aspecten ook naar voren en worden meegenomen in ons streven naar gelijk staatsburgerschap en gelijke kansen voor iedereen. De minister had in zijn speech ook gesproken over het feit dat andere landen Nederland vaak prijzen ‘dat het in Nederland zo goed geregeld is met de emancipatie’. En dat hij zich dan ongemakkelijk voelt, omdat hij weet dat er nog een wereld te winnen is in Nederland.
Minister Dijkgraaf vroeg zich af waarom de Nederlandse NGOs in zo grote getale naar de CSW komen. Wel, hier kom je allerlei organisaties tegen, waar je misschien niet eens van wist dat ze bestonden, of je wist het wel, maar je bent al zo druk met het onderhouden van contacten met de organisaties, wereldwijd, waar je mee samenwerkt, dat die andere organisaties pas hier echt in je blikveld komen. Het is een puur strategische beslissing daarmee om hier in New York te zijn.
Ambassadeur Joke Brand sprak over de rol van Nederland dit jaar in de CSW, als facilitator van de onderhandelingen. Dit vergt dat Nederland neutraal is. Joke merkte ook op dat de beperkte uren van de VN (omdat ze in geldnood is) ook voordelen heeft. Het dwingt tot uiterste efficiëntie in de onderhandelingen, want anders is de dag om voor je ergens komt. De lange uren, tot diep in de nacht, die in andere jaren gewoon waren bij de onderhandelingen om van ‘Zero Draft’ te komen tot ‘Agreed Conclusions’, zijn dit jaar niet mogelijk en dat geeft focus aan de discussies. Joke haalde aan dat het begrip ‘poverty’ en toegang tot financiële instituten voor vrouwen niet zulke controversiële onderwerpen zijn wat kan helpen.
Toevallige ontmoetingen
Dit verslag gaat ook over toevallige ontmoetingen. Je gaat zitten op een bankje, op een stoel in een vergaderzaal, aan tafel in het café van de VN, en je deelt die bank dan met willekeurig wie. Dat leidt onmiddellijk tot kennismaken en tot gesprekken, waarbij anderen die toevallig langs lopen zich voegen in het gesprek. Zo leer je veel en kom je tot samenwerking, hier ter plekke of in de toekomst, puur omdat je hier op de CSW68 bent.
Zo maak ik mij nu namens de organisaties in Duitsland, en vele Afrikaanse landen druk over de tekst ‘as well as neglected tropical diseases’ die ooit in de Agreed Conclusions van 2018 (CSW62) volgde direct op de tekst ‘communicable and incommunicable diseases’ en die aandacht verdienen omdat het 1,5 miljard mensen treft, die neglected tropical diseases. En u voelt het al, vrouwen hebben door minder grote gezinsbudgetten vooral last van die ziektes die we niet goed bestrijden, omdat we ze ‘vergeten’.
Door Artemis Westenberg, voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Vrouwenbelangen, Vrouwenarbeid en Gelijk Staatsburgerschap; algemeen bestuurslid van de International Alliance of Women (IAW); G100 Country Chair Space Technology & Aviation (belast met de emancipatie in deze sectoren voor de wereldwijde G100 organisatie); Adviseur bestuur Nederlandse Vrouwenraad (NVR); auteur van White Papers over emancipatie voor Women in Aerospace Europe
Comments