Op dinsdag 19 maart was het side-evenement over
jeugdvriendelijke en feministische financiering, georganiseerd door het Power
to You(th) programma, CHOICE en Amref Health Africa. Tijdens het evenement
deelden vier jongeren uit verschillende landen hun ervaring met door jongeren
geleide organisaties en de financiering hiervan.
De bijeenkomst wordt geopend door de
Nederlandse jongerenvertegenwoordiger Fenna Timsi, (Nationale Jeugd Raad).
Timsi benoemt dat ze input hebben verzameld van jongeren op scholen, gesloten
instellingen, jeugddetentiecentra in Nederland en deze meenemen naar het
internationale toneel. Volgens Timsi is
financiering voor jongeren essentieel voor systematische verandering. En deze
financiering moet niet alleen veel toegankelijker zijn, maar ook betekenisvol.
Want het werk dat jongeren doen voor gendergelijkheid en voor hun gemeenschap is
uitputtend. Dus zelfzorg en zorg voor de gemeenschap is ook heel belangrijk. Ook
moet er aandacht zijn voor ongelijke machtsverhoudingen. ‘Het voelt ongemakkelijk
om te praten over armoede en jongeren in een omgeving die zo ontoegankelijk is’
deelt Timsi.
Hoe een kleine beurs bijna nationaal beleid
veranderde
Francis Ametepey (African Youth SDG’s forum) vertelt
hoe een groep jonge mensen in Ghana in 2022 de kans kreeg om een probleem
binnen hun gemeenschap naar voren te brengen. Twintig van hen kwamen met een
idee om menstruatieproducten toegankelijker te maken. Voor veel meiden en
vrouwen is dit erg duur. Er zit namelijk een belasting van 20 procent op
menstruatieproducten in Ghana. In sommige gevallen leidt dit er zelfs toe dat
meiden niet naar school kunnen gaan tijdens hun menstruatie. De groep jongeren kreeg
voor drie maanden financiering van een
donor en lanceerde een straat- en mediacampagne over menstruatiearmoede, met
als doel de hoge belasting af te schaffen. Er werden 12500 handtekeningen
opgehaald. Ook bereikten ze parlementsleden en gingen met hen in gesprek. Er
kwam steeds meer aandacht voor dit probleem, tot zij een mail ontvingen van hun
donor. ‘Dit project duurt drie maanden, jullie hebben nog één maand om bewijs
te verzamelen. Het is niet mogelijk om dit project te verlengen’. De jongeren
werden hierdoor gedwongen om met de campagne te stoppen. Dit voorbeeld laat
zien dat jongeren vaak geen stem hebben in het proces.
Ametepey benoemt drie zaken die belangrijk
zijn bij het financieren van jongeren. Als eerste moeten donoren duidelijk zijn
over wat de samenwerking inhoudt en wat de voorwaarden zijn. Dit is vaak lastig
te begrijpen voor jongeren. Daarnaast is er meer inzet voor nodig, en geldschieters
moeten nadenken over de duurzaamheid van projecten en programma’s geleid door
jongeren, zegt Ametepey. ‘Hoe kunnen ze ervoor zorgen dat een project niet
stopt na een aantal maanden, maar dat de gemeenschap langere tijd kan profiteren?’.
‘Wees schaamteloos’
Dat is de boodschap Umme Sharmin Kabir (oprichter van Wreetu)
ons meegeeft vandaag. Het was haar droom om een betere, gelukkigere en gezondere
plek voor adoloscente meiden te creëren. Kabir is de oprichter van Wreetu, een
organisatie die werkt aan duurzame menstruatieproducten voor meiden en vrouwen
in Bangladesh en het doorbreken van het taboe om menstruatie. Dat doen ze door
middel van op de gemeenschap gebaseerde educatie en materiaal. Zoals via
stripboeken en met milieuvriendelijke menstruatieproducten. Toen zij in 2016
haar organisatie oprichtte, was het lastig om financiering te krijgen.
Uiteindelijk heeft ze zeven internationale donoren gevonden. Dat is gelukt door
verhalen te delen en hen de plekken te laten bezoeken waar de meiden en vrouwen
leven voor wie dit bedoeld is. Dit zorgde ervoor dat de donoren het belang van
financiering voelden, en het bouwde vertrouwen op. ‘Ik realiseerde me dat jonge
mensen hard werken en dat zij hun verhalen zichtbaar moeten maken’, vertelt
Kabir. ‘Laat de impact van je werk zien, deel je stem en vraag naar geld’. ‘Wees
schaamteloos!’
‘Het veranderen van macht, betekent de
macht aan jongeren geven’
John Nyirenda, oprichter van Youth Wave Malawi deelt ook zijn verhaal met ons over het oprichten
van Wave. Nyirenda diende een voorstel in, maar dat werd helemaal aangepast
door de geldschieters. ‘Er waren 32 voorwaarden waaraan we moesten voldoen’,
vertelt Nyirenda. Dit bracht hen in een lastige situatie: moesten zij hun plan
veranderen om aan de voorwaarden te voldoen en zo het geld te krijgen? ‘We
besloten om trouw te blijven aan onze waarden en gingen aan de slag als
vrijwilligers’. Iedereen heeft de mond vol van jongerenparticipatie, maar in de
praktijk komt er weinig van terecht, stelt Nyirenda.
Op de vraag uit het publiek wat je als jongerenorganisatie
moet doen om aan geld te komen, antwoord Nyirenda dat communicatie heel
belangrijk is. Je moet laten zien wat je doet, daarin is je netwerk heel
belangrijk.
Het risico van niet financieren is groter
dan het risico om het wel te doen
‘Jonge mensen worden ook moe’, zegt Deepshikha Ghosh
lachend wanneer ze met haar verhaal begint. Ghosh is directeur van de YP Foundation. Als door jongeren geleide
organisatie moeten ze vaak zichzelf bewijzen. Jonge mensen moeten volgens haar
vaak laten zien dat ze leuk zijn en de dingen anders doen, maar ze zijn ook
technische experts. Als je jongerenorganisaties wil betrekken en hen iets wil
laten veranderen, dan is het belangrijk om ook na te denken wat je als
organisatie zélf anders kan doen. ‘Je kan ons niet toetsen met dezelfde standaarden,
want hoe kunnen we dan creatief zijn en het anders doen?’. Verder moeten we
ervoor zorgen dat we niet hoeven te concurreren met anderen, benadrukt Ghosh.
Dit gebeurd nu wel vaak, maar we hebben elkaar nodig om verandering te realiseren.
Bovendien moeten we inzien dat ‘het risico van het niet financieren van
feministisch werk groter is dan het risico van financiering’, aldus Ghosh.
Dekolonisatie van financiering
Na deze vier inspirerende verhalen is er een
paneldiscussie, waarbij ook Chandhreyi Guharay (Young Feminist Europe) en Justin Chidozie (CHEVS)
aanschuiven. Het panelgesprek gaat over de (on)toegankelijkheid van
financiering en de machtsbalans tussen donors en jongerenorganisaties.
Volgens Chidozie is de ontoegankelijkheid van
financiering onderdeel van een groter probleem, namelijk dat van macht. Donoren
zien door jongeren geleide organisaties vaak als een risico. Dat wordt dan gebruikt
als een excuus om geen financiering te geven. De taal die gebruikt wordt in het
proces rondom financiering heeft vaak een denigrerende ondertoon. Het gaat vaak
over jongerenorganisaties als ‘beneficiaries’ (ontvangers) van geld. Dat suggereert eenrichtingsverkeer,
maar vaak kunnen beide partijen van elkaar leren. Chandreyi vult dit aan:
‘volwassenen moeten ook leren om met jongeren te werken.’ En ‘put your money where your mouth is’, zegt ze. Jongeren doen vaak geweldig werk in hun gemeenschappen, maar dit is
vaak vrijwilligerswerk. ‘Stel je eens voor wat we allemaal voor elkaar zouden
kunnen krijgen als we het geld zouden hebben om dit werk duurzaam te doen!’
Door Franca Hehenkamp en Paula Thijs, Atria
Comments