Helaas niet in New York waar alle actie plaats vindt, maar vanuit huis in Nederland via zoom was ik er toch even bij: de CSW. Dat is een terugkerend moment waarop er stil wordt gestaan waar we staan met het bevorderen van meer gelijkwaardigheid voor vrouwen en mannen. Het voelt soms als stilstaan...
In de 20+ jaren dat ik vanaf de academische zijlijn de CSW en gender mainstreaming door de VN volg, zie ik dat er grote sprongen worden gezet maar soms worstelen we door het moeras. Het moeras van onwetendheid en onbekendheid, niet het drijfzand van onverschilligheid en onwil. Genderongelijkheid zie je pas als je het weet en kent.
De rol van wetenschap
Daar ligt een rol voor academici zoals ik om onderzoek te blijven doen naar gender en met aanbevelingen te komen voor beleidsontwikkeling. Mijn onderzoek richt zich al sinds 2000 op het snijvlak gender en energietransitie. Gelijkwaardige toegang tot duurzame, schone, veilige en betaalbare energie voor iedereen is stevig verankerd in de SDGs en het SustainableEnergyForAll programma van de VN.
Gender & energiearmoede
Echter, ook in Europe blijft dit een opgave voor de energiesector en beleidsmakers. Energiearmoede is mede door de stijgende energieprijzen een steeds groter probleem. Energiearmoede heeft een sterke gender-component. De blijvende gender-paygap, zorgt dat meer vrouwen dan mannen in economische armoede leven. Zij zijn oververtegenwoordigd als huurder en daardoor afhankelijk van de energie-efficiënte investeringen van een huisbaas. Vrouwen hebben een grotere zorgtaak dan mannen voor afhankelijke familieleden en vervullen meer tijd met huishoudelijke taken waar energie voor nodig is (denk aan koken, wassen, schoonmaken). Bovendien leven vrouwen langer dan mannen, dus ook langer in energiearmoede. Hoeveel vrouwen er in energiearmoede leven en moeite hebben om de energierekening te betalen is onbekend. Vaak omdat vrouwen geldproblemen oplossen via het sociale netwerk i.p.v. via officiële instanties. Ook omdat zij financieel keuzes maken waardoor de energierekening wel betaald wordt maar er bezuinigd wordt op andere zaken. Echter, vrouwen in energiearmoede hebben minder keuzemogelijkheden om zich aan te passen aan het veranderende klimaat en om mee te doen aan de energietransitie.
CSW66 NGO Briefing met minister Dijkgraaf. Photo @NLatUN |
Aanpakken van de klimaatcrisis
Namens 75inQ, het expertisecentrum gender en energietransitie, waren wij uitgenodigd door Atria en WO=MEN om aan de digitale vergadertafel met Minister Dijkgraaf onze zorg te uiten over vrouwen in energiearmoede. Onze oproep om in nauwe samenwerking met de andere betrokken ministeries om de tafel te gaan zitten om gezamenlijk dit probleem aan te pakken, werd gehoord. Genderongelijkheid en de klimaatcrisis zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en kunnen niet in isolatie worden opgelost.
Ik wens een ieder in New York veel inzichten en inspiratie toe en veel succes om de boodschap van een gender just climate change te verkondigen.
Relevante links:
Comments