CSW deelnemers en delegaties komen voor in alle soorten en maten. Gelukkig kwam ik tijdens deze CSW ook weer veel activisten tegen uit het Globale Zuiden, alhoewel het moeilijk in te schatten is wat de balans tussen regio’s of continenten was. De grote afwezigen waren voor ons toch wel ministers Dijkgraaf en Schreinemacher.
Voorafgaand aan de CSW hoorde ik van onze partners vooral de horrorverhalen over mensen die pas volgende jaar – letterlijk! – een interviewafspraak konden krijgen voor een visum naar de VS. Een oplossing hiervoor die sommigen al hadden ontdekt was om de wachttijden bij de Amerikaanse ambassade te checken bij buurlanden om eventueel daarnaartoe te reizen voor de visumaanvraag. Andere activisten werden simpelweg afgewezen voor een visum. Het resultaat was bijvoorbeeld dat we sprekers op panels van ‘in-person’ bijeenkomsten vaak op het laatste moment nog moesten veranderen en dat we deels afhankelijk waren van mensen die al een visum voor de VS hadden of zich, bijvoorbeeld voor studie, al in de VS bevonden.
Vorig jaar was het nogal eenzaam in de kelder van de VN waar de CSW onderhandelingen plaatsvonden. Ik was, naast Sanne Van de Voort die in de CSW delegatie zat als ngo-vertegenwoordiger, de enige Nederlandse daar. Buiten de ambtenaren en diplomaten om dan. Dit jaar hadden we dagelijks 10 tot 15 mensen bij ons dagelijkse ‘bankjesoverleg’ met de delegatie – plus nog een enkeling die het online volgde. Daarnaast liepen er ook nog diverse Nederlanders rond zonder VN pas maar met veel ervaring in parallelle en side events van de CSW. We hadden een fijne interactie met elkaar in de hotellobby, bij sessies, op de WhatsApp en soms zomaar op straat.
Het dagelijkse 'bankjesoverleg' met de delegatieleden (die bleven staan) |
Een goede stap vooruit was wel het aantal jongerenvertegenwoordigers, en überhaupt het aantal ngo vertegenwoordigers (jong of minder jong) die plaats mochten nemen in de onderhandelingszaal. Vorig jaar waren de ‘methods of work’ besproken tijdens de CSW en werd er een nieuwe afspraak gemaakt om tijdens de CSW een jongerenforum en een jongerendialoog te organiseren. Het CSW Youth Forum vond plaats op zaterdag 11 maart en de dialoog was onderdeel van het formele programma op maandag 13 maart. Je kan er hier meer over lezen.
Wat betreft de overheidsdelegaties meldde UN Women verrukt dat er 4 staatshoofden en wel 116 ministers aanwezig waren. Helaas had Nederland niet één minister of staatssecretaris bereid gevonden om deel te nemen aan deze bijeenkomst. Zelf niet bij dit belangrijke, nieuwe thema en zelfs niet terwijl het de eerste CSW is na de Nederlandse toezegging een feministisch buitenlandbeleid te gaan voeren. Een grote teleurstelling. Ik weet niet of het “niet” eerder is voorgekomen, maar kijkend naar de blogs op deze site van de afgelopen 10+ jaar is het in ieder geval zeer uitzonderlijk om geen hoge vertegenwoordiging te hebben bij de CSW vanuit Nederland.
Nederland werd dus bij de General Discussion niet vertegenwoordigd door een eigen minister, maar door de premier van Aruba, Evelyn Wever-Croes die namens het hele koninkrijk (Aruba, Curaçao, Sint Maarten en Nederland) sprak. Ze haalde hierbij belangrijke uitdagingen aan: online gender-gerelateerd geweld, genderbias in algoritmes, de voortdurende gender kloof in toegang tot digitale kennis en skills, en de noodzaak voor gelijke representatie in STEM (science, technology, engineering and mathematics), ICT (information and communications technology) en R&D (research and development). Ze benadrukte de dreiging van de klimaat en energiecrises en ging toen in op het potentieel ‘dat onbenut blijft’ wanneer vrouwen en meisjes niet gehoord worden en niet betekenisvol kunnen deelnemen. “It has become clear that we need everyone’s contributions in order to address the challenges at hand,” aldus Wever-Croes.
Premier Evelyn Wever-Croes |
“It is my hope that through initiatives such as these, we motivate everyone to close the gender gaps, both on- and offline. To do so, we need to apply a gender-transformative and intersectional lens to digital innovation. This means putting women and girls in all their diversity at the centre of the digital transformation agenda. Let us not forget: it is only through the engagement of all stakeholders that we can make this happen. It is therefore essential that civil society, including Women Human Rights Defenders, are provided with the space, means and protection to play their vital role, both on- and offline. Only then will we be able to capitalize on the largest reservoir of untapped talent in the world: that of women and girls. And only then can we ensure an equitable digital future for all.” – Evenlyn Wever-Croes, Prime Minister Aruba
Wever-Croes mist hierbij helaas een nadruk op het mensenrechtenperspectief, iets wat steeds weer zeer bevochten moet worden bij de CSW. Wel noemde ze duidelijk wat key words die bij de CSW onderhandelingen voor ons van groot belang zijn, zoals “gender-transformatief” (in plaats van het zwakkere “gender-responsief”) en vrouwen en meisjes “in al hun diversiteit”. Beide termen hebben het overigens niet gehaald in het uitkomstdocument van de CSW.
We kijken er trouwens naar uit Dijkgraaf en Schreinemacher bij te praten over de CSW en dan met name de follow-up hiervan voor Nederland ;).
Nadia van der Linde, WO=MEN
De speech van premier Evelyn Wever-Croes is hier terug te kijken op UN Web TV.
Comments