Geweld tegen vrouwen

Loeky Droesen is bestuurslid van wo=men en programma medewerkster vrouwenrechten bij Aim. for human rights “Vanochtend was het thema van de CSW sessie Violence against Women. Voor mij heel interessant omdat ik bij Aim for human rights bezig ben met een project op het gebied van mensenrechten en huiselijk geweld. Internationaal is de aandacht voor Violence against Women in de laatste jaren gegroeid. Steeds meer onderzoek en kennis is verzameld. Een belangrijke rol wordt daarbij gespeeld door de VN special rapporteur on Violence against Women. Special rapporteur doen namens de VN onderzoek op een bepaald thema. Het is geen full time baan en de administratieve ondersteuning is minimaal. Toch lukt het special rapporteurs vaak om thema’s extra onder de aandacht van Staten te krijgen. De huidige Special Rapporteur on Violence against Women, Yakin Erturk, sprak de CSW toe. Haar mandaat eindigt binnenkort. Mevrouw Erturk bezocht in tijdens haar mandaat een heel aantal landen waaronder Nederland en rapporteerde over de situatie ter plaatse. (Als Nederlander is het heel interessant haar rapport te lezen. Het is zeker niet allen positief over de Nederlandse aanpak) Ze vertelde kort over haar activiteiten en riep de CSW op te zorgen voor voldoende ondersteuning, zowel in geld en in staf, voor haar opvolger. Na het verslag, volgde de speeches van de diverse landen op het CSW hoofd thema. Natuurlijk vertelde de diplomaten dat hun land echt goed bezig was om er voor te zorgen dat in hun land zorg taken beter verdeeld zouden worden. Sommige landen sturen naar de CSW ministers met de portefeuille de verbetering van de positie van vrouwen. (Vaak zijn ook leden van de onafhankelijke nationale mensenrechten instituten lid van een delegatie. In Nederland praten we al jaren over de oprichting van zo’n instituut) Deze mensen spreken vaak wat openhartiger en met passie over het onderwerp. Maar vaak leest een diplomaat vrij saai een verhaaltje voor. Een grappige herhaling van zetten is dat de voorzitter de distinguished delegates aan de voorgeschreven tijd wil houden en dat de delegates net zo lang doorpraten tot de voorzitter ze vrij hardhandig het woord ontneemt. Voorzitter zijn in de VN is geen makkelijke baan. Meteen na de officiële sessie in de lunchbreak, was er een speciaal door de VN georganiseerd panel over Violence against Women. Tot mijn verrassing bleven er behoorlijk veel delegates zitten om tijdens hun lunch naar een aantal experts te luisteren. Er werden een aantal modellen en best practices gepresenteerd over het uitbannen van geweld tegen vrouwen. De experts zijn het er over eens dat er mede onder druk van NGO’s in de meeste landen nu wel redelijke wetgeving is om bv huiselijk geweld aan te pakken. Maar wetgeving is maar een hele kleine stap. In de meeste landen ontbreekt een deugdelijke uitvoering. Een wet helpt een mishandelde vrouw niet als de lokale politie haar aangifte niet wil aannemen. De experts gaven een flink aantal aanbevelingen. Ik zal zeker thuis een aantal van de rapporten waarnaar ze verwezen gaan lezen. De aanwezige delegates mochten vragen stellen, maar dat komt bij de VN vaak niet erg uit de verf. Meestal is de “vraag” weer een verklaring over hoe het land de problemen aanpakt. Wat opviel is dat ontwikkelingslanden aangaven dat ze de aangeraden multi-sectorale aanpak op het uitbannen van huiselijk geweld te willen oppakken. En dus zorgen dat de overheidsdiensten zoals politie, sociale zaken en gezondheidszorg met elkaar samenwerken, maar dat ze daar van de diverse VN fondsen geen geld voor kunnen krijgen. Er is nog erg veel werk te doen om geweld tegen vrouwen uit te bannen, maar er worden wereldwijd toch wel stappen vooruit gezet.” 

Loeky Droesen